Wprowadzenie i cel: Obecnie jednym z największych wyzwań współczesnej medycyny zarówno w aspekcie klinicznym, jak i ekonomicznym oraz społecznym staje się opieka nad chorymi z przewlekłą niewydolnością serca. Szacuje się, iż aktualnie problem ten dotyczy około 0,83% światowej populacji ludzi na całym świecie. Znaczący postęp, jaki dokonał się w ciągu ostatnich dekad w zakresie diagnostyki chorych z niewydolnością serca ze zredukowana frakcją wyrzutową (ang. heart failure with reduced ejection fraction - HFrEF) jak i chorych z zachowaną frakcją wyrzutową lewej komory (ang. heart failure with preserved ejection fraction - HFpEF) prowadzi do liniowego wzrostu liczby chorych z niewydolnością serca. Paradoksalnie mimo postępu terapeutycznego, perspektywy dla tej grupy chorych są nadal niepomyślne, znacząco przewyższając współczynnik śmiertelności w chorobach nowotworowych. Skrócony opis stanu wiedzy: Niewydolność serca z zachowaną frakcją wyrzutową związana z otyłością oraz towarzyszącymi zaburzeniami oddychania podczas snu (SDP) jest obecnie jednym z najczęściej spotykanych fenotypów w krajach rozwiniętych, przekładających się na zaburzenia funkcji poznawczych. U około 25-50% chorych z HFpEF obserwuje się zaburzenia funkcji poznawczych (CI). Szczególnie istotne jest to w zakresie zaburzeń zdolności behawioralnych, takich jak zdolność zapamiętywania, rozróżnia-nia obiektów oraz uczenia się. Zatem obecnie bardzo ważnym aspektem w opiece nad chorymi z HFpEF jest szybkość zdiagnozowania zaburzeń funkcji serca i wczesna diagnoza MCI (mild cognitive impairment – łagodne zaburzenia funkcji poznawczych) w fazie przedklinicznej. Wczesne wdrożenie odpowiednich terapii może zarówno zapobiec wystąpieniu zmian otępiennych, przywrócić prawidłowe funkcje poznawcze, jak też hamując progresję zaburzeń poznawczych (poprzez poprawę samoopieki, przestrzegania zaleceń itp.) korzystnie wpłynąć na przebieg samej niewydolności serca. Streszczenie: Leki będące inhibitorami kotransportera sodowo-glukozowego 2 (ang. sodium-glucose co-transporter 2 inhibitor - SGLT2-I) wykazują istotne korzyści zarówno sercowo-naczyniowe (incydenty sercowo-naczyniowe, śmiertelność sercowo-naczyniowa, częstość hospitalizacji z powodu HF), jak też w aspekcie zaburzeń funkcji poznawczych.